De veerkracht van KMO’s in Suriname

Abstract

Kleine en middelgrote ondernemingen (KMO’s) in het particuliere bedrijfsleven in Suriname hebben voor en gedurende de wereldwijde kredietcrisis grote veerkracht getoond. De stelling is dat de productiviteit van deze bedrijfssector tijdens de crisisperiode merkbaar is gestegen. De resultaten van deze meervoudige case study tonen aan dat verschillende mechanismen hieraan ten grondslag liggen: subcontracting en technologiespreidingvia leveranciers en afnemers. Hoewel veel KMO’s harde klappen hebben geïncasseerd, heeft de bedrijfssector als geheel, de abrupte macro-economische terugval die Suriname van 2007 tot en met 2017 heeft geteisterd, goed doorstaan. Door hun geringe afhankelijkheid van formele afzetmarkten en van formele kredietverstrekking zijn de KMO’s in staat om sneller en flexibeler dan grote ondernemingen te reageren bij blootstelling aan plotselinge disrupties. In deze paper wordt betoogd dat er geen directe subsidies aan KMO’s moeten worden verschaft. De overheid kan zich beter focussen op het scheppen van een ondernemingsklimaat dat de groei van kleine ondernemingen bevorderd. Verder adviseer ik dat  de overheid een bijdrage moet leveren aan het ontstaan en de groei van clusters (industriële parken of industriële districten), die de ontwikkeling van KMO’s  bevorderen.